حدود پنج هزار و ۶۰۰ هکتار از اراضی کشور تحت کشت گل و گیاه است که تنها دو هزار هکتار از این میزان به کشت گلخانه‌ای اختصاص داشته و بقیه در فضای آزاد و سنتی تولید می‌شود که همین امر عامل افزایش هزینه‌های تولید شده است.

به طوریکه باید۸۰ درصد از تولیدات گل و گیاه کشور صادراتی باشد، تنها نیم درصد از این محصول پر تولید، صادر می‌شود و بقیه به دلیل نبود تقاضا در بازار داخلی، روی دست تولیدکنندگان می‌ماند اما افزایش هزینه‌ها این بار، بانی خیر شد و۳۰ درصد از تولید را که کیفیت چندان مناسبی نداشت از چرخه اقتصادی خارج کرد و با افزایش کیفیت تولید صاردات این محصول رونق گرفت.

سال گذشته بیش از دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون شاخه گل در کشورمان تولید شد که امسال به یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون شاخه کاهش یافت اما صادرات از حدود ۳۰ میلیون دلار به ۵۰ میلیون دلار رسید.

امسال۱۰ درصد از میزان تولید معادل ۱۸۰ میلیون شاخه گل صادر شد که به اعتقاد دست‌اندرکاران این بخش اگر صادرات به یک سوم تولید سالانه افزایش یابد اما با وجود داشتن مزیت بالا در تولید و صادرات گل از ۱۰۰ میلیارد یورو تجارت گل و گیاه در جهان تنها ۵۰ میلیون دلار به ایران به هفدهمین کشور تولیدکننده جهان اختصاص دارد و جایگاه صادراتی‌امان را در پله صد و هفتم قرار داده است.

اما اتفاقات ناخوشایندی هم در تقویم امسال گل و گیاه ثبت شد؛ حذف روز ملی گل از تقویم ملی کشورمان از سوی شورای انقلاب فرهنگی و واردات بی‌رویه انواع بذر، قلمه و پیاز گل در نیمه اول امسال و واردات انواع گل شاخه‌بریده از چین و تایلند در نیمه دوم سال صدای تولید‌کنندگان این بخش را در آورد که این واردات طی کوتاه مدت متوقف شد و دوباره از سرگرفته شد به طوریکه اکنون گل ارکیده از فرودگاه امام (ره) با مجوز دولتی وارد می‌شود که طبق گفته وزیر جهاد کشاورزی این واردات قبلا ثبت سفارش شده و مجوز گرفته است.

همچنین با وجود اینکه ۳۰ میلیارد تومان بسته حمایتی از محل هدفمند‌سازی یارانه‌ها برای این بخش در نظر گرفته شده بود، هیچ تولید‌کننده‌ای نتوانسته این اعتبار را دریافت کند، چراکه ۸۰ درصد تولید‌کنندگان در زمین‌هایی تولید می‌کنند که سند ندارد و بقیه تولید‌کنندگان هم به دلیل پایین‌بودن ارزش ریالی سند زمین کشاورزی‌شان، مورد قبول بانک واقع نشده‌اند.