×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

false
false
true

پژوهشگران عضو مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای نخستین بار در کشور موفق به بومی‌سازی «چسب بافتی ناخنک چشم» (اتولوگوس) شدند.

دکتر صابرمقدم، رئیس مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه چسب بافتی اتولوگوس تا کنون از خارج کشور با صرف هزینه‌های بالا وارد می‌شد، اظهار کرد: با دستیابی محققان جوان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به فناوری ساخت چسب بافتی و استفاده از آن در عمل‌های جراحی، تولید این چسب در کشورمان بومی‌سازی شد.

دکتر سیامک زارعی، جراح و عضو مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مجری این روش نیز با اشاره به این‌که بیماری ناخنک چشم یکی از بیماریهای شایع به شمار می‌رود و در تمام دنیا از معضلات چشم پزشکی محسوب می‌شود، تصریح کرد: در مواردی که بیمار با عوارضی همچون تاری دید و یا مشکلات زیبایی مواجه شود، به عمل جراحی نیاز پیدا می‌کند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به این‌که تا کنون روشهای مختلفی برای درمان ناخنک چشم در جهان مورد استفاده قرار گرفته است و جدیدترین و موثرترین روش عمل استفاده از چسب بافتی است، خاطرنشان کرد: با استفاده از چسب بافتی به روش اتولوگوس که از خون بیمار تهیه می‌شود، نیاز به بخیه از بین می‌رود و پیگیریهای بعدی بیمار و عوارض جراحی کاهش می‌یابد.

زارعی با اشاره به اینکه تا کنون پنج بیمار به این روش مورد عمل جراحی قرار گرفته‌اند و نتایج عمل نیز موفقیت‌آمیز بوده است، گفت: با توجه به موفقیت آمیز بودن این عمل قرار است این روش درمانی نوین در بیمارستان خاتم الانبیا ء(ص) برای درمان بیماران مبتلا به ناخنک چشم اجرا شود.

دکتر داریوش حمیدی، عضو گروه بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازنده چسب بافتی نیز با اشاره به این‌که چسب بافتی اتولوگوس، چند روز قبل از عمل جراحی، با گرفتن ۴۰ سی سی خون از بیمار در «Clean room» دانشکده پزشکی آماده می‌شود، اظهار کرد: استفاده از چسب بافتی در عمل جراحی ناخنک باعث کاهش مدت زمان جراحی، کاهش درد و افزایش موفقیت جراحی می‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به این‌که تا کنون این چسب از خارج از کشور تهیه می‌‌‌‌‌شد، خاطرنشان کرد: فرم تجاری این فراورده از پلاسمای انباشته شده اهداکنندگان متعدد تهیه و علی رغم تکنولوژی پیشرفته ویروس زدایی، خطر انتقال آلودگی‌های ویروسی کماکان وجود دارد و هزینه تولید بالاست.

حمیدی تصریح کرد: از طرفی استفاده از ترکیبات گاوی در چسب‌های وارداتی، می‌تواند باعث واکنش‌های نامطلوب بافتی و تولید مهارکننده علیه فاکتور ۷ انسانی و بروز عوارض خونریزی دهنده در بیمار شود.

عضو گروه بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان این‌که تا کنون برای هر چسب بافتی مبلغ هشت میلیون ریال ارز از کشور خارج می‌شد، خاطرنشان کرد: علاوه بر جلوگیری از خروج ارز و کاهش هزینه‌ها تا مبلغ یک میلیون و ۵۰۰ هزار ریال، امکان انتقال بیماری از دیگر افراد از بین می‌رود و چسب بافتی تهیه شده از خون خود بیمار با بدن وی سازگاری بیشتری خواهد داشت.

true
برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

false
false
false

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false