
به گزارش اکوپرشین به نقل از کریپتولند، وقتی صحبت از راههای کسب درآمد میشود، جامعه رمزارزی معمولاً به سه دسته اصلی تقسیم میشوند.
اولین دسته تریدرها و معامله گران هستند و معتقدند که بهترین راه برای کسب سود استفاده از نوسانات بازار با معاملهگری است.
دسته دوم سرمایهگذاران بلندمدت هستند که به آنها «هولدر» نیز گفته میشود. آنها اعتقاد دارند که ارزش یک رمزارز (معمولاً بیتکوین) پس از چند سال به میزان قابلتوجهی افزایش مییابد، بنابراین آن را معامله نمیکنند – فقط آن را نگه میدارند.
دسته سوم ماینرها هستند. ماینرها افرادی هستند که پول زیادی خرج سختافزار کرده و به کمک آن یک رمزارز خاص را استخراج میکنند. در این مقاله ماینینگ را بهطور عمیقتر مورد بررسی قرار خواهیم داد و سعی خواهیم کرد به این سؤال پاسخ دهیم که آیا استخراج در سال ۲۰۲۰ میلادی هنوز سودآور است یا ماینرها باید از پول تجهیزات خود برای سرمایهگذاری مستقیم استفاده کنند.
استخراج بیتکوین چیست؟
کریپتولند در تازه ترین گزارش خود در باره استخراج رمزارها نوشت: اگرچه بسیاری از کوینهای مختلف قابلیت استخراج دارند، اما ما از بیتکوین برای توضیح و مثالهای خود استفاده میکنیم، زیرا اولین بار بیتکوین اصطلاح «استخراج» را در این صنعت معرفی کرد.
ماینرهای (استخراجکنندگان) بیتکوین از رایانههای پرقدرت برای حل مسائل پیچیده ریاضی استفاده میکنند که کل این فرآیند الگوریتم اجماع «اثبات کار» نامیده میشود. ماینرها بیتکوینهای جدید را ایجاد میکنند و همچنین به تائید هر تراکنش کمک کرده و امنیت شبکه را تأمین میکنند.
مورد دوم زمانی اتفاق میافتد که ماینرها تراکنشها را در «بلاکها» درج کرده و سپس آنها را به یک سابقه عمومی، به نام «بلاکچین» اضافه میکنند. آنها با این کار از دقیق بودن تراکنشها و ۲بار خرج نشدن آنها مطمئن میشوند.
در مقابل، ماینرها بیتکوین را به عنوان پاداش انجام هر تراکنش دریافت میکنند. مقدار کوینهای جدید منتشر شده به ازای هر بلاک استخراجشده را «پاداش بلاک» مینامند. این مقدار در فرآیندی به نام هاوینگ هر چهار سال یکبار به نصف کاهش مییابد.
رویداد هاوینگ بیتکوین
هاوینگ بیتکوین هر چهار سال یکبار، پاداشهایی که ماینرها دریافت میکنند را به نصف کاهش میدهد. تا قبل از سال ۲۰۲۰ میلادی، دو هاوینگ رخ داده بود (سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶). هاوینگ سال ۲۰۱۲ میلادی پاداش بلاک را از ۵۰ BTC به ۲۵ BTC و هاوینگ ۲۰۱۶ این مقدار را از ۲۵ BTC به ۱۲٫۵ BTC کاهش داد.
اما با توجه به هاوینگ بیتکوین در سال ۲۰۲۰ میلادی، این سؤال به وجود میآید که آیا ماینینگ در سال ۲۰۲۰ سودآور خواهد بود یا خیر؟

استخراج بیتکوین در طی این سالها
در روزهای اولی که بیتکوین به دنیا معرفی شد، استخراج معمولاً از طریق رایانههای شخصی انجام میشد. در آن زمان، سودآوری بسیار آسان بود، زیرا ماینرها از قبل تجهیزات لازم را داشتند، بنابراین برای شروع نیازی به سرمایهگذاری توسط ماینرنبود. علاوه بر این، بزرگترین رقبای آنها، ماینرهایی بودند که از همان تجهیزات مشابه استفاده میکردند.
اما این شرایط با معرفی اسیک ماینرها (ASIC) که قابلیتهای بسیار بالاتری نسبت به رایانههای شخصی معمولی دارند، بهسرعت تغییر کرد. با ظهور اسیکها، استخراج بهطور قابلتوجهی افزایش یافت و هزینههای زیادی را نیز به آن افزود. افراد دیگر نمیتوانستند به خوبی با این استاندارد جدید رقابت کنند. علاوه براین، مراکز استخراج بزرگ بیتکوین با تجهیزات بسیار قدرتمند شروع به ظهور کردند.
لازم به یادآوری است که پس از شروع کار رایانههای مجهز به ASIC، هشریت بزرگترین رمزارز جهان به طرز چشمگیری افزایش یافته و درنهایت شبکه را بسیار امنتر کرد.
تخصیص استخراج بیتکوین
با ورود این فناوری جدید و قدرتمند و ایجاد مراکز بزرگ استخراج، این تأسیسات کنترل بخش اعظم استخراج بیتکوین را به دست گرفتند و کشورچین با کنترل ۶۶ درصد از کل هشریت به برجستهترین بازیگر صنعت ماینینگ نسبت به دیگرکشورها تبدیل شد.

همانطور که در تصویر بالا مشاهده میکنید، Poolin با حدود ۱۸٫۳ درصد و پس از آن F2Pool با ۱۴٫۸ درصد هر دو در کشورچین مستقر هستند.
همچنین در این تصویر مشاهده می شود که بزرگترین سهم (۲۲٫۱ درصد) ناشناخته است و همین امر میتواند نگرانیهایی در خصوص بروز حمله احتمالی ایجاد کند. با این حال، این گزارش با ذکر این که ناشناخته بودن این ۲۲٫۱ درصد فقط به دلیل عدم توانایی آنها در شناسایی منشأ آن است، وقوع حمله را به سرعت رد میکند.
آیا استخراج بیتکوین در سال ۲۰۲۰ توجیه اقتصادی دارد؟
در اینجا یک سؤال بزرگ مطرح میشود، اما پاسخ آن سر راست نیست. پاسخ شامل مسائل پیچیدهای است که باید قبل از اعلام نتیجه توضیح داده شوند. ابتدا بیایید با چهار عامل اصلی شروع کنیم:
هزینه برق برای تأمین انرژی سیستمهای رایانهای
سختی استخراج
در دسترس بودن و قیمت سیستمهای رایانهای
رقابت
مورد اول تا حدودی ذهنی است و عمدتاً به مکان بستگی دارد، زیرا تعرفههای برق بسته به محل استقرار دستگاه ماینینگ متفاوت است. همچنین تعرفه برق در فصول مختلف تغییر میکند و در اکثر مکانها تعرفه در شب پایینتر است.
سختی استخراج با هشریت بیتکوین ارتباط تنگاتنگ دارد، زیرا اعتبار تراکنش را به صورت هش در ثانیه اندازهگیری میکند. این شبکه (بلاکچین بیتکوین) برای تولید تعداد مشخصی بیتکوین در هر ثانیه طراحی شده است و وقتی ماینرهای زیادی فعال باشند، سختی استخراج افزایش مییابد تا بیت کوین (BTC) بیشازحد تولید نشود.
عامل سوم در دسترس بودن و قیمت سیتم های رایانه ای است. اگرچه در دسترس بودن ظاهراً درتوان محاسباتی مشکلی ایجاد نمیکند، اما همیشه اینطور نیست. در طی افزایش قیمت بیتکوین در سال ۲۰۱۷ میلادی و توجه رسانهها، استخراج بیتکوین بسیار محبوب شد و افراد زیادی در تلاش برای ورود به این شبکه بودند. سختافزارها به سرعت کمیاب شدند که همچنین باعث رشد انفجاری قیمتها شد و بسیاری از ماینرها از کار دست کشیدند. امروزه، تجهیزات را میتوان راحتتر و ارزانتر پیدا کرد.
و اما عامل چهارم. همانطور که ذکر شد، رقابت میتواند مهمترین عامل باشد. شرکتهای بزرگ استخراج وارد میدان شدهاند و برای افراد تجهیزات پیشرفته تولید میکنند.
اکنون میفهمیم که چرا این سؤال جواب بله یا خیر ندارد. در واقع، هر ماینری با مشاهده همه این عوامل، باید از خود بپرسد که آیا استخراج برای او سودآور است یا خیر؟ اما قبل از خرید سختافزار، مطمئن شوید که تمام محاسبات لازم را انجام دادهاید.
کلام آخر
کریپتولند در آخر مقاله خود آورده است: ماینینگ در سالهای اخیر به یک صنعت میلیارد دلاری تبدیل شده است، بسیاری از بازیگران بزرگ سعی در کنترل بیشتر بر استخراج دارند. با این حال بسیاری از افراد همچنان به این کار ادامه میدهند و موفق به کسب سود میشوند.
در ظاهر، هاوینگ ۲۰۲۰ ممکن است تازه واردان را به این فکر وا دارد که روی این رمزارز بهطور مستقیم سرمایهگذاری کنند و صبر کنند تا ارزش آن طی سالهای بعد رشد کند. اما این رشد تضمین شده نیست. با این حال، با استخراج، مردم نه تنها BTC را به عنوان پاداش دریافت میکنند، بلکه شبکه را ایمن نگه میدارند و تراکنشها را تائید میکنند که آنها را به یکی از حیاتیترین قطعات معمای بیتکوین تبدیل میکنند.