منابع طبیعی یا ذخایر اقتصادی شامل کلیه مواد خامی هستند که برای ساخت و تولید همه محصولات در جهان مورداستفاده قرار می‌گیرند.

تاثیر کرونا بر عرضه، تقاضا و قیمت‌ها در حوزه صنایع و معادن؛ به گزارش اکوپرشین به نقل از خانه معدن ایران؛ این منابع اقتصادی که از زمین استخراج شده‌اند یا جزو ذخایر استخراج‌نشده هستند، تریلیون‌ها دلار ارزش دارند.

استرالیا، جمهوری دموکراتیک کنگو، ونزوئلا، ایالات متحده امریکا، برزیل، روسیه، هندوستان، کانادا، عربستان سعودی و چین ۱۰ کشور دارای بیشترین منابع معدنی و طبیعی جهان هستند. چین با دارا بودن حدود ۲۳ تریلیون دلار منابع طبیعی، جایگاه نخست را در این فهرست به خود اختصاص داده است. این منبع عظیم درآمدی جهان در سال ۲۰۲۰ میلادی از آسیب‌های هجوم مهمان ناخوانده در امان نماند. آنچه در ادامه می‌خوانید گزارش وودمکنزی از آسیب‌های کرونا بر پیکره معادن جهان و چشم‌انداز معدن و صنایع معدنی در پساکروناست.

تاثیر کرونا بر عرضه، تقاضا و قیمت‌ها در حوزه صنایع و معادن

وودمکنزی در گزارشی با اشاره به اینکه گروه‌های تحقیقات معدن و صنایع فلزی این موسسه، کار رصد فلزات پایه، کالاهای حجیم و مواد اولیه باتری را برعهده دارند، تاثیر ویروس کرونا بر چشم‌انداز معادن را مورد بررسی قرار داده است. داده‌های تیم‌های تحقیقاتی براساس چشم‌انداز بلندمدت این موسسه و تجزیه و تحلیل اثرات همه‌گیری کرونا بر عرضه، تقاضا و قیمت‌ها ارائه شده که این موارد شامل اختلال در معادن و بهره‌برداری، محرک دولت‌ها برای محدودیت تخریب تقاضا و مازاد بازارها و تاثیر آن بر قیمت‌ها بوده است. وود مکنزی کار خود را به‌عنوان کارگزار سهام در سال ۱۹۲۳ میلادی در ادینبورگ آغاز کرد. در دهه ۱۹۷۰ به یکی از ۳ کارگزار برتر بریتانیا تبدیل شد و هم‌اکنون به کیفی بودن تحقیقات سهام شهرت دارد.

آلومینیوم:

وودمکنزی درباره آلومینیوم معتقد است تاثیرات زیادی از شیوع بیماری کرونا تا چند سال آینده در سراسر زنجیره ارزشی آلومینیوم احساس خواهد شد؛ بنابراین در پیش‌بینی تقاضای این فلز تجدیدنظر کرده و گفته مازاد بازار این فلز در سال‌های آینده امری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. براساس این گزارش افت تقاضای آلومینیوم اولیه (تولید معادن) تا حدودی با استفاده از مواد ثانویه (قراضه) جبران خواهد شد. از آنجا که قراضه نسبت به آلومینیوم اولیه به ۹۵ درصد انرژی کمتر برای تبدیل در هر تن نیاز دارد، در زمینه کاهش انتشار کربن در سراسر این زنجیره موثر خواهد بود.

مس:

از آنجا که عرضه معادن می‌تواند تقاضا را تحت تاثیر قرار دهد، سال ۲۰۲۰ میلادی برای مس بعد از کسری، می‌تواند نقطه بازگشت باشد و پیش‌بینی می‌شود مازاد بازار فلز سرخ در سال ۲۰۲۱ به اوج برسد. مسیر دستیابی به بازار متعادل مس به‌شدت متکی بر اقدام‌های مربوط به محرک‌های اقتصادی خواهد بود. به‌عنوان نمونه، تقاضای چین، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده مس جهان با تعهد دولت این کشور مبنی بر سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های جدید از جمله شبکه‌هایG ۵، شبکه‌های برق با ولتاژ بالا و ایستگاه‌های شارژ خودروهای برقی (EV) و همچنین برنامه‌های مربوط به یارانه خرید خودرو و لوازم خانگی پشتیبانی خواهد شد. گسترش ظرفیت تولید مس نیمه‌ساخته در امریکا، روسیه و سراسر آسیا از افزایش تقاضا در بلندمدت پشتیبانی خواهد کرد که البته از پایه پایین‌تری برخوردار خواهد بود.

تاثیر کرونا بر عرضه، تقاضا و قیمت‌ها در حوزه صنایع و معادن

طلا:

وودمکنزی درباره طلا اعلام کرد: در آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی انتظار داشتیم تولید طلا اندکی افزایش یابد، اما تصور نمی‌کردیم که یک بیماری همه‌گیر جهانی تولید ۸۰ معدن طلای جهان را مختل کند؛ بنابراین در حالی که پیش‌تر اوج عرضه طلا محتمل‌تر بود، هم‌اکنون قله قیمتی در معرض دید است. وودمکنزی توصیه کرده برای جلوگیری از کاهش مداوم عرضه، توسعه پروژه‌ها باید افزایش یابد.

سرب:

عرضه سرب در ماه‌های ابتدایی سال ۲۰۲۰ با مشکلاتی مواجه شد. اقدام‌های مهار ویروس سبب محدودیت جریان قراضه و کاهش تولید معدنی این فلز در برخی کشورهای تولیدکننده شد. گرچه تقاضای این فلز نیز رکود پرشتابی را به خود دید، اما ماهیت انعطاف‌پذیر بازارهای عمده سرب به‌معنای آن است که بخش مهمی از تاثیر یادشده به‌جای تخریب تقاضا، تعویق آن را به‌دنبال خواهد داشت. به‌عنوان نمونه، عواقب زیان در بخش مربوط به باتری‌های اصلی خودرو با افزایش باتری‌های جایگزین قابل‌جبران است؛ به‌عبارت دیگر، گرچه چشم‌انداز تقاضای خودرو به‌طور کلی ضعیف است، اما باتری‌های صنعتی به‌ویژه در سیستم‌های ذخیره انرژی تجدیدپذیر، فرصت‌هایی را برای رشد این فلز فراهم می‌کند.

نیکل:

وودمکنزی درباره نیکل نوشت: تقریبا همراه با کالاهای معدنی دیگر، کاهش چشمگیر پیش‌بینی ما درباره تقاضای نیکل، بازار کوتاه‌مدت را از کسری به مازاد منتقل کرده است. روند مداوم تولید فرونیکل عیارپایین (NPI) در اندونزی باعث افزایش پیش‌بینی مازاد و چشم‌انداز قیمت‌های پایین‌تر شده است. پیش‌بینی می‌کنیم تقاضای جهانی نیکل در سال ۲۰۲۰ با ۶ درصد کاهش به ۲ میلیون و ۲۹۰ هزار تن کاهش یابد. پس از رکود اقتصادی، انتظار داریم تقاضا در سال ۲۰۲۵ به ۲ میلیون و ۸۶۰ هزار تن برسد. این وضعیت به‌دلیل موقعیت چین در بخش‌های فولاد ضدزنگ و باتری، بیشتر از سمت این کشور هدایت خواهد شد.

روی:

چشم‌انداز میان‌مدت بازار روی با شیوع ویروس کرونا دگرگون شده است. میزان تولید معدنی این فلز در بیشتر مناطق با افت مواجه شده و در سطح جهان حدود ۱۰ درصد کاهش یافته است. البته قرار است تولید در سال ۲۰۲۱ با قدرت بازگردد. امسال میزان مصرف جهانی نیز ۷.۷ درصد یا ۱.۱ میلیون تن کاهش می‌یابد.

وود مکنزی پیش‌بینی کرد، بهبود تقاضا در سال ۲۰۲۱ با رشد ۹.۳ درصدی و در سال‌های بعد با رشد متوسط ادامه یابد. با این وجود این موسسه انتظار ندارد که تا سال ۲۰۲۴ مصرف به اندازه قبل از شیوع کووید-۱۹ و همچنین بالاترین میزان مصرف آن یعنی ۱۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تن در سال ۲۰۱۷ برسد. مسائل کلیدی در طولانی‌مدت، کمی تغییر می‌کند و در سمت عرضه قرار خواهد گرفت. افزایش تولید معادن روی بستگی به جایگزینی معادن تعطیل‌شده و افزایش تقاضای کنسانتره موردنیاز خواهد داشت.

سنگ آهن و فولاد:

وود مکنزی در این گزارش اعلام کرد: «سال ۲۰۲۰ دوران فوق‌العاده‌ای برای سنگ آهن است. نرخ این کالا به‌دلیل تقاضای مناسب چین و تضعیف حمل دریایی از انتظارات ما برای فصل نخست ۲۰۲۰ فراتر رفت. البته پیش‌بینی می‌کنیم محرک‌های قیمتی متعادل‌تر شود و عرضه سنگ آهن حمل شده از راه دریا و تقاضا از سال ۲۰۲۱ به یکدیگر نزدیک‌تر شود. درباره فولاد، پیش‌بینی سقوط ۸ درصدی تقاضای جهانی را برای سال ۲۰۲۰ می‌کنیم و برای جهان به‌استثنای چین، این سقوط ۱۶ درصد برآورد می‌شود. در اوج بحران مالی جهانی، تقاضای جهانی فولاد فقط ۵ درصد کاهش پیدا کرده بود. تولید فولاد به‌سرعت به کاهش تقاضا پاسخ خواهد داد و تولید فولاد خام به مدت ۲ تا ۳ سال به سطح ۲۰۱۹ باز نخواهد گشت. تا آن زمان، تولید چین رو به افول خواهد بود؛ بنابراین عرضه جهانی فولاد به مدت چند سال ثابت می‌شود.

بهبود تولید برخی محصولات مانند ورق گرم چند دهه طول می‌کشد، زیرا در سال ۲۰۲۰ حرکت به سمت فناوری‌های سبز در مناطق کلیدی سرعت گرفته است.

زغال‌سنگ حرارتی:

با ورود کشورها به تعطیلی‌های ناشی از شیوع کرونا و قرنطینه، تقاضای زغال‌سنگ حرارتی کاهش یافت. این وضعیت سبب شد افزایش عرضه که از قبل در حال وقوع بود، تشدید شود و قیمت‌ها را به پایین‌ترین سطح سال‌های اخیر هدایت کند. تجارت ساحلی این کالا در سال ۲۰۲۰ بیش از ۶۰ میلیون تن سقوط خواهد کرد و در حالی که بازار باتوجه به خروج اقتصادها از بحران دوباره با رشد مواجه خواهد شد، به سطح یک میلیارد تن نمی‌رسد. سیاست‌های دولتی، آینده زغال‌سنگ حرارتی را مشخص می‌کند و جهان در آینده نزدیک به واگرایی ادامه خواهد داد. اروپا و امریکا با استفاده از بسته‌های محرک، برنامه انتقال انرژی را به سمت رشد بخش‌های تجدیدپذیر تسریع می‌بخشند. بخش‌های مهمی از آسیا داستان متفاوتی دارند و باوجود کشورهای بزرگ واردکننده مانند چین و هند، سرمایه‌گذاری‌های بیشتری روی زغال‌سنگ می‌شود.

تاثیر کرونا بر عرضه، تقاضا و قیمت‌ها در حوزه صنایع و معادن؛

زغال‌سنگ متالورژی:

وود مکنزی نوشت: بیماری همه‌گیر کرونا، بازارهای زغال‌سنگ متالورژی را تحت تاثیر قرار داد و تقاضا و رشد را در سطح پایین‌تر تنظیم کرد. پیش‌بینی تقاضای پایین فولاد، رشد متالورژی را به ۴۰۴ میلیون‌ تن کاهش می‌دهد که ۵ درصد نسبت به آخرین بروزرسانی ما افت کرده است. با نگاه به آینده داستان تقاضای زغال‌سنگ متالورژیکی ۳ نکته دارد: بهبود کوتاه‌مدت بعد از پاندمی کرونا، اوج گرفتن و سپس کاهش تولید ورق گرم چین در میان‌مدت و رشد مداوم و قابل‌توجه هند در بلندمدت.

مواد اولیه باتری:

چشم‌انداز کوتاه‌مدت این بخش مناسب نیست. باتوجه به اقدامات مربوط به تعطیلی‌ها، کاهش نرخ نفت و بودجه خانوار، پیش‌بینی وودمکنزی برای فروش جهانی خودروهای برقی در سال ۲۰۲۰ از رشد سالم ۲۰ درصدی به ۱۳ درصد کاهش یافت. این موضوع برای لیتیوم و کبالت که از قبل با افزایش عرضه مواجه بودند، چالش‌برانگیز است.

البته بازار خودروهای برقی می‌تواند قوی‌تر از همیشه از بحران بیرون بیاید. این چالش طولانی‌مدت هنوز هم ممکن است درباره اینکه آیا عرضه مواد اولیه باتری می‌تواند با افزایش تقاضا روبه‌رو شود، محور مورد بحث باشد.