میزان عرضه بیت‌کوین ۲۱ میلیون واحد تعیین شده است. اما چرا ساتوشی ناکاموتو این عدد را انتخاب کرد؟ حداقل دو توضیح منطقی در این زمینه وجود دارد.

به گزارش اکوپرشین به نقل از کریپتولند،ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت‌کوین، سقف عرضه این رمزارز را دقیقاً ۲۱ میلیون واحد تعیین کرده است. سقف عرضه در مورد سایر رمزارزها می‌تواند متفاوت باشد. از ۱۸٫۹ میلیون واحد برای مونرو (XMR) و دش (DASH) گرفته تا  ۱۰۰ میلیارد واحد برای ریپل (XRP) و ترون (TRX).

عرضه محدود بیت‌کوین یک مزیت بزرگ برای آن است زیرا موجب کمیابی این رمزارز شده و همچنین از لحاظ تئوری اطمینان می‌دهد که ارزش آن برای سال‌های آینده پایدار خواهد ماند. به همین دلیل است که بیت‌کوین را اغلب «طلای دیجیتالی» می‌نامند، زیرا همانند طلا، مقدار معینی بیت‌کوین وجود دارد.

تئوری جایگزینی عرضه پول

ساتوشی با محدود کردن میزان عرضه و کاهش نرخ ورود بیت‌کوین‌های استخراج نشده به چرخه معاملاتی، قصد داشت تا کوچکترین واحد بیت‌کوین (معروف به ساتوشی) هم به مرور ارزش خود را به دست آورد.

بر اساس ایمیلی که گویا بین ناکاموتو و مایک هیرن (Mike Hearn)، توسعه‌دهنده بیت‌کوین و مهندس ارشد نرم‌افزار سابق در Google، منتشر گردید، ساتوشی این گونه استدلال کرد که اگر ۲۱ میلیون کوین توسط بخشی از اقتصاد جهان استفاده شود، ۰٫۰۰۱ بیت‌کوین، (۱ mBTC)، در حدود ۱ یورو ارزش خواهد داشت. این پیش‌بینی وی در سال ۲۰۱۳ میلادی، هنگامی که بیت‌کوین برای اولین بار به محدوده قیمتی ۱۰۰۰ یورو رسید، محقق شد. امروز ارزش هر ۱mBTC نزدیک به ۸٫۲۵ یورو است.

اگرچه ساتوشی در ایمیل خود بهای بیت‌کوین را با یورو مقایسه کرد، اما محاسبات ساده نشان می‌دهد که وی چشم‌انداز بسیار روشنی برای این رمزارز متصور بوده است.

در زمان خلق بیت‌کوین، حجم کل پول در جهان، تقریباً برابر با ۲۱ تریلیون دلار بود. این رقم که به عنوان حجم پولی M1 شناخته می‌شود، از ارزش کل پول‌های فیزیکی جهان شامل پول نقد، سکه، چک مسافرتی و … تشکیل شده است.

در صورتی که بیت‌کوین به سمت بدل شدن به تنها واحد پول جهانی رشد کند (جایگزین M1 گردد)، هر BTC ارزشی معادل ۱ میلیون دلار خواهد داشت. از آنجا که هر بیت‌کوین معادل ۱۰۰ میلیون ساتوشی است، ارزش هر ساتوشی به ۰٫۰۱ دلار خواهد رسید.

یک نظریه جایگزین

اگرچه تئوری جایگزینی عرضه پول M1، منطقی‌ترین دلیل ممکن برای این است که ساتوشی ۲۱ میلیون واحد را به عنوان سقف عرضه بیت‌کوین انتخاب کرده، اما نظریه‌های دیگری (تا حدودی ساده‌تر) هم وجود دارند.

با نگاهی به پارامترهای مورد استفاده برای کنترل میزان عرضه بیت‌کوین، مشخص می‌شود که رقم ۲۱ میلیون BTC به شبکه این اطمینان را می‌دهد که بلاک‌ها در یک بازه زمانی منظم (۱۰ دقیقه‌ای) استخراج شوند. همچنین تضمین می‌کند که با افزایش عرضه حداکثری، مقدار بیت‌کوین پرداختی به ماینرها به عنوان پاداش استخراج بلاک، با گذشت زمان کاهش می‌یابد. بنابراین، پارامترهایی که ساتوشی برای این شبکه تعیین کرده، ناگزیر منجر به تولید حداکثر ۲۱ میلیون BTC می‌شود.

در حال حاضر، کد هسته‌‌ی بیت‌کوین، سختی شبکه را تنظیم می‌کند تا از استخراج به طور متوسط یک بلاک جدید (بدون توجه به نرخ هش شبکه) در هر ۱۰ دقیقه اطمینان حاصل شود. بر اساس این ویژگی، در مجموع ۲۱۰ هزار بلاک می‌بایست در چرخه‌های چهارساله استخراج، و مرتباً پاداش استخراج بلاک نیز به نصف کاهش یابد. پاداش چرخه اول برابر با ۵۰ واحد BTC در هر بلاک (BTC/block) بود که در سال ۲۰۱۲ میلادی به BTC/block 25 کاهش یافت، سپس در سال ۲۰۱۶ میلادی این مقدار به BTC/block 12.5 رسید و در ادامه پس از هاوینگ سال ۲۰۲۰ میلادی، به BTC/block 6.25 تقلیل یافت.

با بسط این حقایق، متوجه خواهید شد که مجموع پاداش استخراج هر بلاک در هر چرخه برابر است با ۱۰۰:

(…+۵۰+۲۵+۶٫۲۵+۳٫۱۲۵) ۱۰۰

با ضرب این عدد در رقم ۲۱۰ هزار بلاک/چرخه، به حداکثر میزان ۲۱ میلیون عدد می‌رسید.

بنابراین، آیا محدودیت عرضه بیت‌کوین بر اساس یک فرضیه فلسفی بوده، یا یک منطق ریاضی پشت آن است؟ تنها ساتوشی ناکاموتو پاسخ این سوال را می‌داند.