امنیت غذایی مستلزم حفاظت از ذخایر آبزیان، ماهیگیری در جهان با چالشهای اکولوژیک، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و… روبرو بوده و آینده معناداری را به همه ما نشان میدهد.
برای مثال از بین رفتن منابع شیلاتی یک ملت به مثابه و معنای شکست بوده ورسالت اخلاقی جامعه در حفظ محیط زیست طبیعی و بهرهبرداری کشورها در اولویت قرار دارد و یک نوع تهدید برای امنیت غذایی به ویژه در مورد جوامع تلقی شده و امکان تداوم حیات را کاهش خواهد داد.
اکوپرشین، علیرضا کیهان پور: منابع غذایی کاملا سالم توسط آلایندههایی که از جهاتی یک منبع غذایی سالم شمار می روند، کاهش سلامت غذایی و تهدید سلامت بشر به حساب آمده و شاخص دیگری از شکست اخلاقی در رابطه با نسلهای کنونی و آینده جامعه است.
پیامدهای اخلاقی سیستمی با دسترسی محدود برای صیادان و جوامع ماهیگیری در سراسر دنیا باید مد نظر قرار گیرد.
یکپارچگی ابعاد سیستماتیک اخلاقی با تجزیه و تحلیل وضعیت ماهیگیری مستلزم درک کلی از اخلاقیات و تجزیه و تحلیل وضعیت ماهیگیری ویژه امور اخلاقی مربوط به این فرآیند است که برای مثال در مجموعه دستورالعملهای اجرایی ماهیگیری مسئولانه در بخش نخست این مقاله ارائه شد اینک با توجه به این که نگاهی به گذشته چراغ راه آینده است جا دارد که از قطعنامه هفتمین کنفرانس ملی شیلات ایران با عنوان ” ماهیگیری مسوولانه” ۲۹ بهمن ۱۳۷۶ در تالار علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد اشاره نمود.
شرکتکنندگان در این گردهمایی با عنایت به دستور کار کنفرانس، عزم راسخ و جدی خود را برای تحقق موارد زیر به عنوان تضمین اجرا و استمرار نگرش ماهیگیری مسئولانه در سطح کشور و منطقه اعلام داشتند:
* ذخایر آبزیان به منزله انفال و ثروت عمومی محسوب شده و حفظ و حراست از بقاء و پایداری آنان بر عهده و و نه تمامی دست اندرکاران، بهرهبرداران و بهرهوران است.
* اکوسیستم به منزله خانه و کاشانه آبزیان است و بهرهبرداران باید به بهترین نحو در حفظ و سلامت آن کوشیده، کلیه تمهیدات لازم در جهت پایداری استمرار آن را به کار گیرند.
** در مجموعه زنجیره بهرهبرداری، مدیران و مسئولان مربوطه اهرمهای اصلی سیاستگذاری را تشکیل میدهند.
ادامه دارد…