تیر خلاص قطعی برق بر پیکره بی‌‌رمق تولید، در سالی که به عنوان «تولید، پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» نام‌گذاری شده، بسیاری از تولیدکنندگان از عدم پشتیبانی و وجود موانع بسیار در راه تولید گلایه دارند. نگاه تبعیض‌آمیز دولت به موضوع قیمت‌گذاری، مجوزهای صادراتی، مزایده معادن و… به نوعی تولیدکنندگان را در صنایع معدنی کشور با چالش جدی مواجه کرده است اما موضوعی که همه جامعه صنعت و حتی مردم عادی با آن درگیر شده‌اند، قطعی پیاپی برق است.

به گزارش اکوپرشین به نقل از فلزات آنلاین: در ایران مصرف‌کنندگان برق به چهار گروه مشترکین خانگی، مشترکین صنعتی، مشترکین کشاورزی و سایر مشترکان تقسیم‌بندی می‌شوند.

بیشترین مصرف برق به بخش صنعت و پس از آن به بخش خانگی تعلق دارد.

قطع شدن برق در سال گذشته و سال جاری به همه گروه‌های مصرف‌کننده آسیب زده است و متاسفانه مسئولان مربوطه به جای پیش‌بینی بحران و حل مشکلات مربوطه، صورت مسئله پاک کرده و با قطع کردن برق در مناطق مختلف کشور، سعی در جبران کاستی‌ها دارند.

به طور مثال، در حالی که تخمین زده می‌شود در کل دنیا حدود ۱۲ هزار مگاوات برق برای رمزارزها مصرف می‌شود و این میزان در ایران کمتر از یک هزار مگاوات است، مشکل اصلی تولید رمزارز عنوان شده و مسئله بدون ارائه راه‌حل رها می‌شود.

براساس آمار مصرف برق در سال ۱۳۹۸ (آمار مربوط به سال ۱۳۹۹ هنوز منتشر نشده است) سهم بخش خانگی ۳۲٫۸ درصد، عمومی ۹٫۱ درصد، کشاورزی ۱۴٫۲ درصد و صنعت ۳۴٫۷ درصد بوده است.

کل مصرف برق کشور در سال ۱۳۹۷، ۲۵۹ هزار و ۷۲۴ میلیون کیلووات ساعت بود که این میزان در سال ۱۳۹۸ با رشد ۴٫۷ درصدی به ۲۷۱ هزار و ۹۰۱ میلیون کیلووات ساعت رسید.

همچنین کل ظرفیت نصب شده تولید برق کشور در سال ۱۳۹۸، ۸۲ هزار و ۷۱۶ مگاوات بود که در اوج مصرف تنها تولید ۵۶ هزار و ۸۵۶ مگاوات برق محقق شد و این میزان هم رشد ۱۶٫۵ درصدی را نسبت به سال قبل از آن نشان می‌داد.

همچنین در سال ۱۳۹۹ اوج مصرف به ۵۸ هزار و ۲۵۴ مگاوات رسید.

در سال جاری با توجه به گرمای زودرس هوا، کاهش بارندگی‌ها، اوج‌گیری فعالیت استخراج رمزارزها و نیز رشد مصرف سالانه برق در ایران، طبیعی بود که مصرف برق در کشور در روزهای اوج به حدود ۶۵ هزار مگاوات برسد.

در سال جاری، بیشترین مصرف به ۶۶ هزار و ۲۹۰ مگاوات رسیده است که اگرچه تولید رمزارز نیز بر این میزان مصرف اثر داشته است، اما نمی‌توان آن را دلیل اصلی دانست.

این شرایط کاملا قابل پیش‌بینی بود زیرا شرایط فصلی، کاهش بارندگی و در نتیجه کاهش تولید انرژی برقابی، استخراج رمزارز و افزایش مشترکان مصرف برق می‌توانست تخمینی از میزان مصرف در اوج بار را به مسئولان صنعت برق کشور بدهد اما متاسفانه به جای افزایش ظرفیت تولید که باید انجام می‌شد، مسئولان کار راحت‌تر را انتخاب کردند و آن قطع برق در همه بخش‌های مصرف بود.

۱۴ تیر ماه، مدیرعامل شرکت توانیر که متولی تولید و توزیع برق در کشور است، در نامه‌ای عجیب به صنایع فولاد و سیمان که البته به نوعی همه صنعت نیز درگیر آن شدند، این صنایع را ملزم به کاهش مصرف ۹۰ درصدی برق کرده بود.

البته تولیدکنندگان بزرگ فولادی نیروگاه در اختیار دارند و از این قطعی در امان هستند اما صنایع پایین‌دستی با کاهش ۹۰ درصدی مصرف برق عملا تعطیل خواهند شد.

متاسفانه به جای آنکه از صنایع و تولیدکنندگان در سال جاری با تامین به موقع برق پشتیبانی شود، برق آن‌ها قطع شده و تولید به صورت کامل متوقف می‌شود.

البته ایمیدرو در ابتدای سال جاری راهبرد تولید برق توسط صنایع با محوریت شرکت‌های بزرگ را آغاز کرد اما به ثمر رسیدن نیروگاه‌ها طی اجرای این طرح، حداقل دو تا سه سال زمان می‌برد و قطعا در سال جاری و سال آینده اگر سرمایه‌گذاری جدیدی در تولید و افزایش توان برق در کشور صورت نگیرد، شاهد وضعیت بدتری خواهیم بود.