همه ما مقصریم!،‌۵۸۰۰ کیلومتر نوارساحلی در جنوب وشمال کشور با احتساب جزایر و بیش از صدها تنوع گونه‌ای انواع آبزیان در خلیج فارس، دریای عمان، دریاچه خزر، آرتمیای منحصر به فرد دریاچه اورمیه و شامیگوی بزرگ آب شیرین پلدشت آذربایجان غربی چون مرواریدی بی بدیل و مینیاتوری زیبا از خلقت الهی از ماهیان خاویاری شمال تا لابستر هفت رنگ خوش نقش جنوب از ظرفیت‌های پنهان وپیدای سرزمین من ایران عزیز است.

به گزارش پایگاه خبری اکوپرشین: علیرضا کیهان پور، تحلیلگر ارشد رسانه‌ای: زنان سختکوش ماهیگیر جزیره هرمز خلیج همیشه فارس همگام و همسو با مردان دریادل صیاد پرچم ملی و اقتدار دریایی و امنیت غذایی را به سهم خویش بر فراز قایق، لوتکا، بلم، کرجی، شناور، لنج، کشتی، لنسر، لاینگ لاینر و… به اهتزاز درآورده‌اند.

این شکوه و تلاش نیاز به حراست، حفاظت و اعمال درایت دارد که به نظر می‌رسد فراموشی سهوی ما در روزمره گی اداری و پیچ وخم دیوانسالاری و مقررات و غیر همپوشانی هدفگذاری و اهداف عالیه بین سازمان‌ها و ارگان‌های دریایی حاکمیتی به ویژه عدم تعامل سازنده سازمان حفاظت از محیط زیست با سایر دستگاه‌های اجرایی به ویژه دریایی است.

اگر به طور مثال الان در لابلای موهای شخص یا اشخاصی به فرض مثال شپش نیم قرن پیش پیدا شود وامصیبتا که با ورود این سازمان برای حفاظت از گونه‌های در حال انقراض ودر معرض خطر باید با قوانین ومقررات کهنه یکصد سال پیش باید وحتما پاسخگو باشیم!!!.

در برنامه” تلویزیونی درنگ تنهایی ” شبکه اول سیما که ساعت ۲۲/۴۵ روز جمعه هفتم آبان در مورد ماهی پرورشی تیلاپیا بحث و پخش شد متاسفانه از مجری، مستندساز و میهمانان برنامه توقع زیادی می‌رفت که علمی تر، مستندتر و مسوولانه تر مسائل را واکاوی کارشناسی کنند.

قبول کنیم و بپذیریم با توجه به اسامی افراد دخیل در این برنامه و مستند پخش شده در تیتراژ میانی و به‌ویژه پایانی، این سازمان برای کوبیدن و محو پروژه وپروسه پرورش ماهی تیلاپیا در ۴ استان پایلوت کشور اتاق فکر، هزینه و لابی‌سازی رسانه‌ای کرده است.

اگر موفقیت یا عدم موفقیت یک وزارتخانه یا سازمان حاکمیتی را در عرصه‌های مختلف شاهد هستیم نخست باید ببینیم روابط عمومی و امور بین‌‌الملل آن ارگان در چه جایگاهی است و چه میزان بودجه و اعتبار مصوب و تخصیصی در عمل ونه بر روی کاغذ و ظاهر به امر دارد؟.در اینجاست که خلاء و عدم حمایت مالی و اعتباری از روابط عمومی، این هجمه‌های سنگین و دفاع منفعلانه را برابر دیگران به عینه شاهد بوده و هر روز بدتر هم خواهد شد.

کارشناسان، مدیران، نویسندگان رسانه‌های تخصصی و… به عبارتی همه ما دغدغه‌مندان و شمای مسوول مقصر نخست هستید و هستیم.

این برنامه درنگ تنهایی شبکه اول سیما را دانلود کرده و یک بار دیگر مشاهده کنیم وکنید که چقدر در میان این امواج طوفانی وسهمناک و نمناک منابع آبی تنها وبی دفاع هستیم و تنها مرهم بر این زخم کاری و انتقاد بی پایه و اساس از پرورش ماهی تیلاپیا درمزارع پایلوت در استان‌های قم، سمنان، یزد و خراسان جنوبی این غزل زیبای خواجه حافظ شیراز است:

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین‌هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

تا غزلی و قزلی دیگر…