نجات درختان یک شهر با یک پویش، تولد تفکری نو که شاید در آینده‌ای نه چندان دور تبدیل به یک طرز رفتار و بخشی از فرهنگ عمومی بشه. با پیوستن به «پویش هر نفر یک درخت» هر نفر از ما می‌توانیم با مراقبت از یک درخت و نظافت محیط اطراف اون از محیط زیست، شهر، خانه و زمین مون محافظت کنیم.

به گزارش اکوپرشین: نیم نگاهی به خیابان‌های عریض و طویل و اتوبان‌های بی سر و ته این کلان شهر غول پیکر بعد از تماشای ساختمان‌ها و برج‌ها و پل‌های عظیم الجثه هر ذهن بیداری را به تماشای فضای خیلی مصنوعی و مثلا سبز شهری می‌برد.

چیزی شبیه بعضی از این زنان و مردان خیلی بزک کرده که شاید در نگاه اول دلفریب و زیبا به نظر می‌رسند،اما دلربایی شان با پی بردن به زیبایی دست کاری شده شان، چندی نمی پاید.

تازه همه خیابان‌ها و محله‌های شهر هم از همین حد از زیبایی مصنوعی بهره‌مند نیستند و به لطف کمبود امکانات و آلودگی‌ها و شلوغی و تراکم محله‌ها و طراحی نامناسب فضاهای شهری تو اون قسمت‌ها، همین فضای شبه سبز را هم ندارن. برای همه آنهایی که به شهرهای کوچکتر کشورمان سفر کرده باشن یا اصالت شان به یکی از همین شهرها و روستاهای کوچک می‌رسد، درک این مساله خیلی دشوار و دور از ذهن نیست.  چون اونها طعم واقعی طبیعت سبز و چشیدن. تازه قسمت جالب‌تر قضیه از اینجا شروع می‌شه که با کمی دقت و توجه به بخش‌هایی از فضای سبز شهری که بیشتر در دسترس عموم قرار دارن، مثل پارک‌ها، پیاده روها، وروردی‌های ایستگاه مترو و خیلی از اماکن عمومی دیگه، یعنی هر جایی که در کنار درختان قرار می‌گیریم، دیگه از همون زیبایی در نگاه اول هم خبری نیست. گویی برخی از شهروندان مون، البته به جز اونهایی که درختان رو به عنوان موانع زیست شهری خودشون می‌بینن و در تلاش برای قطع درختان و آسیب زدن به اونها هستن، گروه دیگه هم هستن که محیط اطراف درختان رو با سطل زباله اشتباهی گرفتن و بی هیچ پروایی، با پرکردن اطراف درختان، از زباله و ته سیگار و …. نفس‌های درختان این شهر رو برای بقا به شمارش انداختن.

در این راستا با یکی از شهروندان پویا، خلاق، مسئولیت پذیر و حامی محیط زیست آشنا شده که در آستانه نوجوانی قرار داره و بر خلاف خیلی از هم سن و سال‌هاش که این روزها بیشتر مشغول گذران اوقات خود در فضای مجازی هستن، هم اهل دنیای واقعی و زندگی روزمره هست، هم اهل خودشناسی و مطالعه استو هم برای آگاهی بخشی به جامعه اطرافش به ویژه هم سن و سالهاش، در فضای مجازی هم دستی بر آتش داره و با تهیه و تولید محتوا به سبک خودش وظیفه انسانی و اجتماعی شو به خوبی انجام میده. 

آقای سید علی صلاحت پور، این نوجوان عزیز کشورمون که با راه انداختن پویش«هر نفر یک درخت» در تلاشه که برای نجات و احیای درختان این شهر گامی هر چند کوچک اما مهم و اثربخش برداره، تولد تفکری نو که شاید در آینده‌ای نه چندان دور تبدیل به یک طرز رفتار و بخشی از فرهنگ عمومی بشه.

بر اساس گزارش خبر بازار هر شهروندی که نسبت به محیط زیست خودش علاقه‌منده و برای حفظ اون تلاش می‌کنه می‌تونه با پیوستن به این پویش و ارسال فیلم و تصاویر از این اقدام نیکو و پسندیده حمایت کنه و به نفس‌های به شمارش افتاده درختان این شهر جانی دوباره ببخشه. امید که این مهم فرصتی باشد برای تشکر از نعمت‌های الهی. با آرزوی موفقیت و تندرستی برای همه شهروندان مسئولیت پذیر به ویژه این نوجوان عزیز کشورمون.