مهارت‌های کلامی از دیدگاه قرآن و اهل‌بیت(ع)؛ نگار پرنده مجری نوجوان و خوش ذوق خمینی شهری در مصاحبه با پایگاه خبری اکوپرشین مهارت‌های کلامی از دیدگاه قرآن و اهل‌بیت را بررسی کردند و مهارت‌های ارتباطی در تماس حضوری و مهارت ارتباط کلامی را اینگونه توضیح دادند:

پرنده با اشاره به آیات قرآن افزود: دانش ارتباط‌های کلامی در آیات و روایات قرآنی به وفور به چشم می‌خورد از جمله در سوره‌های، « بقره آیه ۸۳  وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا / به زبان خودش با مردم صحبت کنید» و یا « اسرا آیه ۲۸ فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَیْسُورًا / با آنها به صورت ساده، آسان و روان صحبت کنید» که از همین باب می‌توان ویژگی‌های یک گفتگوی مؤثر را اینگونه دانست: خارج از کنایه بودن، ملال آور نبودن، نگاه منصفانه به موضوع داشتن، بودن احساس تعالی دو طرفه، شکل نگرفتن احساس غلبه و استعلا در آن و بررسی روند گفتگوی مناسب.

وی با اشاره به حدیث مَن حَفِظَ لِسانَهُ فَکَأَنَّما عَمِلَ بِالْقُرآنِ از زبان پیامبر اسلام(ص) که می‌فرماید: کسی که کلام خود را مدیریت نماید گویا به قرآن عمل نموده است گفت: داشتن اطلاعات در رابطه با مهارت‌های ارتباطی لازمه هر فرد می‌باشد.

ایشان انواع مهارت‌های ارتباطی را در قالب مهارت در تماس‌های حضوری چهره به چهره، مهارت در تماس‌های تلفنی، مهارت در موقعیت‌های دشوار و مهارات در ارتباط‌های کتبی دانست و افزود: مهارت در تماس‌های حضوری چهره به چهره به دو دسته ارتباط غیر کلامی که همان زبان بدن است و ارتباط کلامی تقسیم می‌شود.

پرنده در توضیح مهارت غیرکلامی یا همان زبان بدن گفت: این مهارت در بر گیرنده پیام‌هایی است که فرد در خلال دیدار و گفتگو به کمک خطوط و حالات چهره یا چگونگی حالت اندام‌ها مثل حرکت دست‌ها یا شیوه ایستادن را شامل می‌شود. این گونه ارتباط کاملاً آشکار و نامرئی است که می‌تواند آگاهانه یا ناآگاهانه باشد و همچنین می‌تواند جهانی یا بومی باشد به عنوان مثال لبخند زدن در این نوع ارتباط یک پیام غیرکلامی جهانی است و در شرایط عادی به معنای مهر و محبت تلقی می‌شود هر چند بعضی لبخندها نیز به معنای پوزخند یا مسخره کردن نیز تلقی خواهند شد و بیش از آنکه خوشایند باشند گزنده هستند.

ایشان با اشاره به زبان بدن در اشعار فارسی نیز افزودند: ما در اشعار زیادی نیز زبان بدن را به وفور می‌بینیم از جمله در اشعار حافظ « در بساط عشق نتوان دم زد از گفت و شنید/ زآنکه آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش» یا هوشنگ ابتهاج « نشود فاش کسی آنچه میان من و توست/ تا اشارات نظر نامه رسان من و توست* گوش کن با لب خاموش سخن می‌گویم/ پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست»

ایشان حلقه‌های ارتباط غیر کلامی را حرکات و رفتار، ظاهر و لباس و محیط مد نظر دانستند و در رابطه با محیط کلامی اظهار کردند: محیط کلامی به دو دسته مهارت گوش دادن و مهارت سخن گفتن تقسیم می‌شود که شنیدن رفتاری انفعالی و گوش دادن رفتاری فعال است.

پرنده در رابطه با چطور گوش دادن افزود: تمام حواسمان را به مراجعه کننده متمرکز می‌کنیم و توجه و درک خود را با نگاه و حرکات چهره و کلام به مخاطب نشان می‌دهیم. و در رابطه با چطور جواب دادن افزود: موقع پاسخ به مخاطبمان نگاه می‌کنیم و دقیقاً پاسخ سوالاتی که از ما پرسیده می‌شود را می‌دهیم که این پاسخ کوتاه و مختصر باشد و در آخرین حرف با آرامش و خوشرویی و بدون عجله به صحبت خود خاتمه می‌دهیم.

ایشان در رابطه با مهارت‌های ارتباط کتبی ویژگی‌های پیام نوشتاری را به اینگونه بیان کردند: پیام کتبی فرصتی برای تنظیم پیام مطلوب دارد، فرستنده در معرض واکنش‌های ناگهانی قرار نمی گیرد، اجتناب از تکرار توضیحات شفاهی، محدودیت همراه نبودن زبان بدن با آن و نبود بازخورد فوری. پرنده با اشاره به توصیه‌هایی برای نوشتن مطلب مناسب گفت بهتر است بکوشیم تا جملات ما از ۱۵ کلمه بیشتر نباشد، از آوردن عبارات فاقد بار اطلاعاتی خودداری کنیم، مستقیم سر مسئله اصلی برویم، ساختار ساده زبان گفتاری را مبنا قرار دهیم و از آفت نثر دیوانی و تجربه ای بپرهیزیم و همچنین دانش پایه مخاطب را در نظر داشته باشیم.