حس غرور کاذب  مالک خیالی میز و صندلی مناصب اداری، یکی از معاونین محترم و پیشین وزیر جهاد کشاورزی اخیرا با یک لفظ  انتقادی و غیرکارشناسی اظهار داشته: که نگارنده(بنده) در یادداشت ها ومقالاتم خیلی مبهم موضوعات را بیان می کنم. در پاسخ باید به استحضار رسانیده شود، آیا ایرادی دارد که سبک نگارش یک نویسنده با سلیقه فکری امثال  جنابعالی همخوانی نداشته باشد؟

اکوپرشین، علیرضا کیهان پور: در بخش کشاورزی و همچنین زیرمجموعه های وابسته به آن مخاطب خاص داریم که اگر هم عامه پسند و غیرتخصصی نگارش شود به نظر می‌رسد که بی احترامی به مخاطب تلقی شود.

رعایت شان قلم و جایگاه مخاطب و منشور اخلاقی منجر به آفرینش یک شیوه  خاص در نویسندگی می شود که جای نگرانی ندارد جناب معاون دل نگران ؛ گرانقدر و پیشین وزیر جهادکشاورزی در دهه ۱۳۸۰!!!.

کشور عزیز ما ایران دارای مواهب الهی فراوان و ظرفیت های پنهان و آشکار خدادادی به ویژه در مباحث جنگل، مرتع، آبخیزداری، دریا، دشت، بیابان، کوه ، طبیعت بکر وزیبا، هزاران روستای دلنواز ومولد، مزارع، باغات، جامعه سلحشور ومولد عشایری، چشمه سارها و رودخانه های همیشه جاری در رگ حیات روح افزا و… می باشد و شکرانه این نعمات بایدوحتمادر پاسخگویی مسوولانه در مسیر اکسیر توسعه به  روستاوروستائیان شریف در راستای خدمتگزاری عالمانه  وعاشقانه درراستای کمک و رفع مشکلات ناشی از بوروکراسی اداری وگره گشایی از چشمه های کور تور آیین نامه ها و شیوه نامه های بعضا منسوخ و فرسوده و نیازمند بازنگری ، چابک سازی و تسهیل در فرآیند تصمیم گیری های دیوانسالاری کهن این مرز وبوم  توسط ارتزاق کنندگان بیت المال یعنی خدمتگزاران و خادمان بی منت این ملت فداکار و شهید پرور باشد.

آیا نهاد مقدس جهاد سازندگی از سال تاسیس آن یعنی ۱۳۵۸ تا قبل از ادغام با وزارت کشاورزی سابق(۱۳۷۹) چگونه عملکردی داشت که در دل روستائیان جا خوش نمود و پیوند قلبی دولت و ملت را در روستاها با جهاد و تلاش شبانه روزی  و حتی شهادت در راه سازندگی به منصه ظهور رسانید؟.

بگذریم الان ناپسند ترین حس، احساس مالکانه شخصی یک مثلا مدیر یا کارشناس تکنوکرات وبوروکراتیک با غرور کاذب در بدنه یک سازمان مثلا دولتی نسبت به جایگاه عاریتی ومیز وصندلی امانتی او می باشد.

پرخاشگری، بی حوصله گی، خستگی؛ عدم پاسخگویی یک مسوول هیچ ربطی به ارباب رجوع ندارد!!! مشکلات فوق را داری؟حقوق ومزایای بنده نوعی کفاف زندگی را نمی دهد و نگران چک برگشتی ام هستم و…. راهش عتاب و عصیان بر ارباب رجوعی که  با هزاران نهال امید و جوانه آرزو برای کارگشایی پناه آورده است این نوع رفتار غیر اخلاقی وغیر انسانی نیست.

این پست و مقام و جایگاه ومیز وصندلی این مخاطبین خاص؛  امانت بوده وحاصل خون پاک صدها هزار شهید، ده ها هزار جانباز و هزاران آزاده عرصه دفاع از آرمان های مقدس انقلاب اسلامی است که جادارد همه ما اگر خدمتگزار مردم شریف ایران زمین هستیم هر لحظه و هرروز این رشادت ها؛ ایثارگری هاو جانفشانی های دلیر مردان وزنان فداکار را باخود  تکرار وسرمشق عینی  و عملی خویش قرار دهیم.

آری برادر دلواپس اگر سبک تک نگاشت نگارنده را نمی پسندی واز دیدگاه شما مفهوم نیست!!! لطفا از جایگاه  کنونی خود،چند پله بالاتر به کاشانه محقرانه اهل قلم قدم رنجه نموده وتشریف بیاورید و در طبقه پایین منتظر نمانید، زیرا کلمات و افسون سبک نگارش هرگز به پایین و نزد امثال شما نخواهند آمد و استعدادیابی نخواهید شد بلکه بیم آن می رود که خسته شده و نگران حال شما خواهیم شد.

چقدر  زیباست که کوچک محفل بزرگان باشیم تا بزرگ محفل کوچک ها…