افزایش ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی؛ ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی در سال ۱۴۰۰ به ترتیب ۰.۳۷۵۷ و ۰.۳۵۹۴ بوده که نسبت به سال ۱۳۹۹ به ترتیب ۰.۰۰۷۸ و ۰.۰۰۰۴ افزایش نشان می‌دهد.

به گزارش پایگاه خبری اکوپرشین به نقل از صنعت‌صنف، مرکز آمار ایران در گزارشی اعلام کرد در سال ۱۴۰۰ ضریب جینی خانوارهای کل کشور ۰,۳۹۳۸ بوده که در مقایسه با سال قبل ۰.۰۰۶۸ کاهش نشان می‌دهد.

همچنین ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی به ترتیب ۰.۳۷۵۷ و ۰.۳۵۹۴ بوده که نسبت به سال ۱۳۹۹ به ترتیب ۰.۰۰۷۸ و ۰.۰۰۰۴ افزایش نشان می‌دهد.

بنابر این اعلام، سهم ۲۰ درصد کم‌هزینه‌ترین و پرهزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ۵,۸۸ و ۴۶.۷۰ درصد است.

از سوی دیگر نسبت ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد پرهزینه‌ترین به ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد کم‌هزینه‌ترین به ترتیب ۱۳,۴۶، ۷.۹۴ و ۴.۲۴ است. شاخص پالما به ۱.۸۷ و شاخص تیل به ۰.۲۶۰۲ رسیده است. همچنین شاخص اتکینسون  ۰.۲۳۱۲ است.

به گزارش مرکز آمار ایران، در مناطق شهری سهم ۲۰ درصد کم‌هزینه‌ترین و پرهزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ۶,۴۶ و ۴۵.۳۴ درصد بوده است.

همچنین نسبت ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد پرهزینه‌ترین به ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد کم‌هزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ۱۱,۵۴، ۷.۰۲ و ۳.۹۱  است. شاخص پالما ۱.۷۰، شاخص تیل ۰.۲۳۶۴ و شاخص اتکینسون ۰.۲۱۰۰ است.

سهم ۲۰ درصد کم‌هزینه‌ترین و پرهزینه‌ترین جمعیت در مناطق روستایی به ترتیب ۶,۷۴ و ۴۳.۹۶ درصد بوده است.

نسبت ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد پرهزینه‌ترین به ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد کم‌هزینه‌ترین جمعیت در مناطق روستایی به ترتیب ۱۰,۷۶، ۶.۵۲ و ۳.۶۴ است. شاخص پالما ۱,۵۷، شاخص تیل ۰.۲۱۶۴ و شاخص اتکینسون ۰.۱۹۴۲ است.

در سال ۱۴۰۰ در مناطق شهری کمترین ضریب جینی در استان کرمان (۰,۲۷۲۹) و بالاترین ضریب جینی در استان سیستان و بلوچستان (۰.۴۹۲۹) مشاهده می‌شود.

همچنین در مناطق روستایی کمترین ضریب جینی مربوط به استان بوشهر (۰,۲۵۹۳) و بیشترین ضریب جینی مربوط به استان خراسان جنوبی (۰.۳۶۳۳) است.

 ضریب جینی عددی است بین صفر و یک که برای سنجش نابرابری درآمدی و مطلوبیت توزیع درآمد از آن استفاده می‌شود.

این ضریب هرچه به صفر نزدیک‌تر باشد نابرابری درآمدی کمتر و هرچه به یک نزدیک‌تر باشد وضعیت توزیع درآمد در جامعه نامطلوب‌تر است.