به گزارش پایگاه خبری اکوپرشین، رضا رمضانی: نبرد گلادیاتورها هیچ وقت برندهای نداشت. همه بازنده بودند و قرار بود کشته شوند. آنها ماهر میشدند تا قاتل هم باشند و دست آخر خودشان هم کشته شوند. میدان نبرد گلادیاتورها، جایی برای یک بازی با نتیجه همیشگی باخت-باخت بود.