اکوپرشین، نفیسه آذرخش: ایرانیان، فقیر و غنی‌، از هر طبقه اجتماعی فرقی نداشت، آجیل را با تنوع انواع و اقسام مغزهای مقوی و نشاط آور‌، به عنوان بخش اصلی در سبد غذای روزانه قرار می‌دادند و آلوچه و قیصی و گردو و بادام و پسته، فندق و تخمه و انجیر خشک و کشمش‌، هر کدام بسته به اقلیم و آیین، کوهستانی و سردسیر یا خشک و کویری، ساحلی و مرطوب‌، بنا به نیاز طبیعی مردمان همان خطه، با آگاهی نسبت به ارزش غذایی و تامین انرژی روزانه و حفظ سلامتی در فصول گرم و سرد آجیل و خشکبار تناول می‌کردند.