اوضاع شیرتوشیر لبنیات گران با بهترین پاسورهای طراز اول جهانی؛ روز چهارشنبه ۲۸ آبان ماه ۱۳۹۹؛افزایش قیمت انواع لبنیات به طور متوسط ۴۰ درصدی از مجاری رسمی اعلام شد.

اکوپرشین: علیرضا کیهان‌پور: لبنیات گران! انواع شیر، پنیر، دوغ، ماست و…به قیمت هایی رسیده است که که خود مسوولین محترم و مردم نمی دانند کجای کار هستند.

ولی بدتر از افزایش های قیمت به هر دلیل، توجیهات بی اساس کسانی است که توپ را به زمین دیگری انداخته و رفع تکلیف و پاسخگویی مسوولانه؛ امانتداری و اخلاقی رابه جای دیگر پاسکاری می کنند.

این توجیهات به راستی قلب هر انسانی که دل در گروی این کشور و مردم را دارد را به درد می آورد.

وزارت صمت به وزارت جهاد کشاورزی و این وزارتخانه به بانک مرکزی و تخصیص ارز برای تامین نهاده های تامین خوراک دام؛قانون انتزاع قیمت های محصولات کشاورزی ،مشکل را به دوگانه ستاد تنظیم بازار و….حواله می کنند.

در زمان آغاز به کار وزیر جدید صمت رئیس جمهور طی دستوراتی به هردو وزارتخانه های جهاد کشاورزی وصمت توصیه کرد این دو وزارتخانه با هماهنگی بیشتر نسبت به تولید محصولات و رعایت حال مصرف کنندگان را سرلوحه کار خود قرار داده و اهتمام بورزند تا مردم در فشار اقتصادی بیشتر برای تامین اقلام متوسط غذایی خویش برای سفره اشان از بامدادان تا شامگاهان به قول معروف به چه کنم و چه کنم نیفتند.

در اوضاع شیر تو شیر تولید و قیمت  افزایشی شیر به عنوان پایه تولید سایر مشتقات وفرآورده های لبنی به نظر می رسد دارای بهترین پاسورهای طراز اول جهانی در این دو وزارتخانه هستیم که بهترین پاس آبشارها را بر سر سفره مردم می کوبند و قابلیت ارزآوری خوبی برای انتقال به سایر کشورها را دارند و چه پاسورهای با تکنیک وکاربلدی که آبشار را در حداقل دو متر بالای تور برای تیم اشان تامین کرده و بازهم می گویند ارزان بوده و این محصولات لبنی باز هم با این ۴۰درصد افزایش نابهنگام که دارند بازهم فروش آن به صرفه نیست!!!.

آیا ماست حداقل یک کیلویی به قیمت حدود ۳۰هزارتومانی و پنیر ۴۰۰گرمی به بهای ۱۵هزار تومانی قیمت سایر فرآورده های لبنی به کجا نشانی می دهد؟

امید است در اتخاذ تصمیمات به یکباره با سفره مردم مسوولانه تر رفتار کرده واگر فاقد کفایت و مدیریت جهادی هستیم برای رضای خدا کنار رفته وسررشته امور را به فرزندان جهادی و بسیجی این کشور بسپاریم  و متوجه خواهیم شد چه سرمایه های ناب و جوانی را در عرصه مدیریت، امانتداری و دلسوزی داریم که خیلی زودتر از این ها می‌توانستیم از خدمات وبهره وری آنان برخوردار می شدیم اما افسوس…