شاخه سربریده در جنگل بی‌جان، باز هم بنابر یک جبر تاریخی تقویم سالیانه، ۱۵ اسفند فرا رسید تا به جشن کاشت نهال درختکاری دعوت شویم.

جالب است که در مقطع ابتدایی مدارس ،زمانی که به پایان سال تحصیلی نزدیک می شدیم  به تقاطع متون و نوشته‌های درخت درختکاری هم می رسیدیم.

اکوپرشین: علیرضا کیهان‌پور: این حس نوستالژیک دیرپا کمتر از یک ماه بعد به روز طبیعت (سیزده بدر) پیوند  میخورد که متاسفانه بر اساس تحلیل محتواها،پایش ها، گزارشات و مستندات آنچه را که حدود یکماه قبل کاشته بودیم درو کرده و لگد مال می کردیم و این پارادوکس زمانه ما بود.

جنگل‌ها ریه تنفس طبیعت و نخستین دژ تثبیت خاک گرانبها و پایداری در مقابل سیل وسیلاب پیش بینی نشده بود.

هوموس ومواد آلی پای درختان وانباشت پر برکت آن هم از محاسن طبیعت ذاتی جنگل  بوده که امروزه از بین نرفتن آن دغدغه همگان است.

چه بخواهیم و چه نخواهیم  باید از علم و تجارب جهانی برای حفظ داشته‌های به ارث رسیده نیاکانمان بهره برداری مطلوب داشته باشیم.

تجارت غیرقانونی( قاچاق) چوب و آتش سوزی موسمی و مقطعی جنگل‌ها امان انسان را در کره مسکون بریده و نفس‌ها را به شماره انداخته است، چون این مهم به انسان‌های بادانش، فهیم، با مسوولیت، برنامه ریز و اعتبار مالی وهزینه کرد برای فناوری‌های روز وتجهیز امکانات نوین دارد.

احداث کاشانه دوم انسان‌ها در دل جنگل‌ها در قالب تفرجگاه‌ها و ویلاها  موجب واویلا شده است.

شاخه‌های سربریده در جنگل بی جان، عرصه جولان عروسکان سخنگویی است که فقط در نمایش‌های نمادین  تکراری مشغول ارائه آمار و ارقام متنوع هستند  و مصادیق فراوانی در این راستا وجود دارد.

به یاد داشته باشیم که اشغال پست‌های غیرتخصصی در امور جنگل وابسته به ارکان غیر NGO‌ها  ظلم مضاعف واز مصادیق هدردادن منابع و ثروت هر کشوری است.

اگر سردیس یا تندیس یک خادم جنگل را برای یادآوری وارج نهادن  به زحمات گمنامان این عرصه برای نهادینه کردن فرهنگ سازی ملموس را در میادین و اماکن مرتبط نصب کرده و با بیوگرافی لازم اطلاع رسانی کنیم، هزاران میلیون بار از گماشتن یک دامپزشک فرتوت و پیر که در حوزه غیر تخصصی محض و هم اینک در راس یک جنگل خیالی با مشاوره دادن ورتق وفتق امور مربوط به درختکاری و مصائب  جنگل‌هاست خیلی بهتر و مقرون به صرفه تر است.

جای و جایگاه این مشاهیر و سردیس امثال پدر بلوط زاگرس بسیار خالی است.

پیشنهاد از ما اقدام از مسوولین محترم!!! ؛ زیرا نوشتیم  و به وظیفه ژورنالیستی خود عمل کردیم.