گرانی داروی داخلی و درد بی درمان زخم‌های کاری، در دوران بیماری نوپدید کرونا یکی از بد اخلاقی‌های برخی انسان نماها تشدید گرانی، احتکار و دست به دست کردن‌های اقلام ضروری مصرفی جامعه در هزار توی کژ راه‌های سیاه نمایی و دهلیز‌های تاریک نایابی و کم یابی بازار طبیعی مصرف در عصر حاضر بود نمود بیشتری در خیلی از کشورها داشت.

اکوپرشین، علیرضا کیهان‌پور: در ایران شرکت دارویی اکتوورکو که از سال ۱۳۴۰ در کرج احداث شد و هم اینک عهده دار تولید داروهای بیولوژیک و حساس انسانی تحت لیسانس شرکت آلمانی MERK بوده وبه ویژه داروهای مخصوص بیماران قلبی و عروقی؛ دیابتی‌ها؛ اعصاب و روان و…را به بازار مصرف داخلی عرضه و حتی صادرات بعضی اقلام فرآورده‌های دارویی و پزشکی خود به خارج از کشور داشته بر بازار سودآور دارو سایه سودجویانه و پنجه بر سیمای بیماران مستأصل انداخته است.

نکته بسیار مهم این است که اکثر داروهای تولیدی این شرکت از لیست فارماکوپه دفترچه‌های بیمه و اقلام دولتی به جز دفترچه بیمه کارکنان بانک‌ها و موسسات مالی واعتباری (به دلیل وضعیت بد اقتصاد اشان!!!) یک طرفه ظالمانه حذف شده است.

در دوسال اخیر تخصیص میلیون‌ها دلار دولتی و به‌ویژه ارز ۴۲۰۰ تومانی به این شرکت ایرانی_ اسپانیایی و باز نگرداندن آن طبق گزارش بانک مرکزی و نهاد‌های نظارتی بازار داروهای حساس مورد نیاز مردم داخل کشور را منوپول خود نموده و تفاوت قیمتی ده‌ها برابری محصولات این شرکت با مشابه داروهای داخلی سایر شرکت‌ها بحث ساده‌ای نیست که از کنار مصائب و خلاف منشور اخلاقی آن به راحتی گذشت.

به عنوان صرفا نمونه و فقط گرانی سرسام آور اقلام دارویی این شرکت مانند دیابزید ۲۰، ۶۰ ، ۸۰ میلیگرمی، ایمپرازول ۲۰، نوروبیون، زیپ۵۰ در ۵۰۰. اتوراستاتین ۴۰، سرترالین ۴۰، زیپ مت ۵۰ در هزار و… مورد بحث این نوشتار نیست .

ابتدا نایابی و نه کمیابی !!! داروها به مانند موج سنگینی در داروخانه سراسر کشور رخ داده و سپس در یک مقطع حداکثر یک ماهه با گرانی ده‌ها برابری قابل تهیه دسترس می‌شود و در این فاصله سودهای چرک میلیاردی نصیب دلالان، واسطه‌ها و داروخانه‌هایی که دسترسی به اخبار افزایش محصولات این شرکت دارند می‌نماید که جای تاسف اخلاقی و انسانی دارد.

همنشینی دلار و ارز دولتی و داروی‌های شرکت اکتوور گلوی بیماران را فشرده و سازمان دارو و درمان وزارت بهداشت هم هیچ نظارتی بر این پروسه ندارد چون برخی کارمندان دولتی ذینفع، متاسفانه دستان آلوده رانت ویژه در این کار خدانپسندانه دارند!!!.

این دیگر سوء استفاده‌ها از واردات نهاده‌های مورد نیاز خوراک پرورش دام و طیور نیست که اگر نتوانیم گوشت قرمز، مرغ، ماهی، کنسرو ماهی تون بخوریم، خواهیم مرد، بلکه درد بی درمان بر زخم‌های کاری بیماران در سراسر کشور است که جان انسان‌ها را از بدو تولد یعنی نوزادان زبان ناگشوده تا سالمندان کاسه به دست چه کنم؟ چه کنم؟ را تحت سیطره بی اخلاقی و نا انسانی خود گرفته است.

فراموش نکنیم دارو و اقلام مافوق ضروری وابسته به آن، مانند لبنیات وگوشت و برنج و…..نیست که نسبت به تامین، تدارک وتهیه آن بی تفاوت بود.