زمانه ما یک لویی پاستور کم دارد، یک نگاه مختصر به زندگی تهیدستانه لویی پاستور که از خاندانی که شغل آباء واجدادی اشان دباغگری پوست حیوانات در فرانسه بود و کسی که به توصیه یک معلم هم دباغ گری می‌کرد وهم درس خواندنش را تواما آغاز ‌کرد، سرآغاز یک مبارزه، پشتکار، جنگیدن، واهمه نداشتن از شکست، عدم ناامیدی، شوق پرواز و میل به پیروزی برای تحقق اهداف و آرمان‌های بهبود و سلامتی بشریت بود که تمام این آرزوها در دل وصیت نامه این دانشمند خستگی ناپذیر به خوبی لمس می‌شود که مگر قلم قادر وتواناست که این همه شکوه و جلوه زیبای تن به خطر دادن برای سلامتی تضمینی نسل‌های پیاپی انسان در گذشته، حال و آینده در ابعادی که وی به یادگار گذاشت به سررشته نگارش در آورد؟

اکوپرشین، علیرضا کیهان‌پور: واکسیناسیون، پاستوریزاسیون، سیاه زخم واز همه مهم تر کشف واکسن هاری برای بیماری مشترک بین انسان وحیوان ( زئونوز ) که دنیا را از این بیماری دهشتناک برای همیشه نجات داد انستیتو‌های لویی پاستور با یک تیپ واحد مهندسی ساخت در اکثر نقاط جهان از جمله در کشور ما، مساله‌ای نیست که از خاطره بشر هرگز فراموش شود.

کشف دنیای عجیب وبی رحم میکروب‌ها، ویروس‌ها، موتاسیون(جهش ژنتیکی) سوش‌ها، فرآیند تخمیر و مخمرها که گویی محل امتحان و چیرگی اندیشه سترگی برای خط بطلان کشیدن بر آن تفکرات سده‌های سیاه ۱۷ و۱۸ میلادی توسط این دانشمند جاودان عرصه نجات بشر و حتی درمان انواع بیماری حیوانات سودمند مانند گوسفند(شاربن) به نهایت تحقق آمال یک تفکر بود.

در زمانه ای که ویروس کرونا ودر مقایسه با پیشرفت‌های فراوان و فناوری وهوش مصنوعی و….نیاز به امثال لویی پاستور بیشتر از گذشته‌ها برای مرهم نهادن بر زخم‌های روانی، ناامیدی در این عرصه نابرابر مبارزه با کروناست سخت گرفتار شده‌ایم! ، هرچند باز منشاء واصل آن همان واکسیناسیون زنده یاد پروفسور لویی پاستور است که هرگز از یاد‌ها فراموش نخواهد شد.

یک مثال ساده در زمان تلفات انسانی بیماری کشنده و بی رحم هاری در همان فرانسه ، پزشکان با داغ کردن یک فلز گداخته آتشین موضع گاز گرفتگی حیوان را بر بدن انسان می‌سوزاندند به امید این که فرد گزیده شده شاید نجات یابد اما آن هنگام که لویی پاستور عزیز با به خطر انداختن جان ارزشمند خود، پسر بچه ۹ ساله‌ای را نجات داد و واکسن هاری را کشف کرد تو گویی که این ترس وحرمان ناکجا آباد انسان به فراموشی سپرده شد و جاودانه شد.

در ادامه خلاصه وصیت نامه لویی پاستور آمده است که نکات زیبا، پند آموز وفوق العاده زیبا و درس و مشق به غایت برای تکرار روزانه برای همگان دارد شاید که از دل آزمایشگاه‌های امروزی و فرقی نخواهد کرد؛ در هر نقطه از جهان وزمانه معاصر یک کاشف واکسن همیشگی ضد کرونا سر بر آورد وبه نجات جان همه انسان‌ها در سراسر سپهر هستی اهتمام ورزیده و پرچم اش را به اهتزاز در آورد.

خلاصه وصیت‌نامه پروفسور لویی پاستور فرانسوی: در هر حرفه و شغلی که هستید نه اجازه دهید که به بدبینی‌های بی‌حاصل آلوده شوید و نه بگذارید که بعضی لحظات تاسف بار که برای هر ملتی پیش می‌آید شما را به یاس و ناامیدی بکشاند.

در آرامش حاکم بر آزمایشگاه‌ها و کتابخانه‌هایتان زندگی کنید.

نخست از خود بپرسید: من برای یادگیری خود چه کرده‌ام؟

سپس همچنان که پیش‌تر می‌روید بپرسید: من برای کشورم چه کرده‌‌ام و این پرسش را انقدر ادامه دهید تا به این احساس شادی بخش و هیجان‌انگیز برسید که: شاید سهم کوچکی در پیشرفت و اعتلای بشریت داشته‌‌اید.

اما صرفه‌نظر از هر پاداشی که زندگی به تلاشهایمان بدهد یا ندهد، آنگاه که لحظه مرگ فرا می‌رسد هر کدام از ما باید این حق را داشته با شیم که با صدای بلند بگوییم.

من آنچه در توان داشته‌ام انجام داده‌ام.

(۱۸۹۵_۱۸۲۲ میلادی)